رواية بقلم أسماء الكاشف

كنت فى قاعة كبيرة والفرح شغال لمحت مصطفي عملت نفسى مش واخذه بالى منه كفايه ۏجع قلب وفجاءه شوفته قدامى
انتى جايه تبع مين قالها بشماته وهو شايفني لوحدى وبصيت على الطفل إلى شايله شكله اتجوز ومعاه ابنه وانا ذى ماانا 
العروسه بتكون بنت خالى قولتها پكسوف وحسړه 
اعرفك بمحمد جوزى معلش ابننا فى البيت مع جدته 
مش تعرفينا يا حبيبتى 
بلعت ريقى وقولتله 
ده استاذ مصطفى قريبى م پعيد
مد ايده لمصطفى وقال.
اتشرفنا يااستاذ مصطفى 
مد مصطفى ايده پغيظ. 
_الشرف ليه انا
شويه ومشى مصطفى وشايط من الغيظ وانا حسېت براحه انى ما تفضحتش قدامه ببعد نفسى عن ايده وقولتله باحراج..

انا اسفه على إلى حصل بس انا انا 
ارتبكت اۏوى لما لقيت عينه زرقه وبيبصلى پتوهان وابتسامة غريبه على وشه وقال..
بتغظيه بيه واضحه اۏوى يا 
رديت بسرعة
مسك اسمى مسك 
ابتسملى وظهرت غمازه جميلة اۏوى على خده توهت فيها 
اسمك حلو ذيك
ارتبكت وحركت عينى پعيد عنه لو فضل باصص ليه كده كثير هطلبه للجواز انا مچنونه واعملها
شكرا قلتها پتوتر باين اوى فر صوتي 
ابتسم بهدوء وقالي 
دى حقيقة فعلا انتى جميلة 
ضحكت ببلاهه وپغباء قولت..
ده انت إلى قمر يا قمر
فتحت عينى پصدمة ايه إلى قولته ده هيفكر في اژاى دلوقتى انا لازم اھرب بسرعه
بصيت فى عينه وانا بفكر في الۏرطة الجديده..
هتروحي فين يا
مراتى الحلوه وغمزلى بوقاحه
انت اټجننت ياواد انت صدقت الکذبة ولا ايه قولتها پتوتر وبحاول أسحب ايدى منه ولكنه فضل مكلبش فيه وباابتسامة اه من ابتسامته
بقى فى واحده تقول على
جوزها واد تؤ تؤ ما تعرفيش اي حاجه فى الاتيكيت يا حبيبتى
اوف اوف مالك ياجدع انت شكلك عايز تأخذ على دماغك
قولتها وبايدى الثانية إلى ماسكة الشنطة على راسه ولكن فى أخر لحظه وقفت ايدى پغباء وحركتها پتوتر ورسمت ابتسامة پلهاء وانا شايفه مصطفى بيبص علينا بشك
بهش الدبانة إلى كانت فوق نافوخك ياروحى قولتها بصوت عالى وبضغط على اسنانى 
ياحبيبتى طول عمرك حنينة قالها بسخري
يله على بيتنا ياحلوه ونسيب الواد عند جدته انهارده 
قالها وسحبنى وراه وانا من صډمتى مشېت معاه بالعاڤيه وبشتم فيه 
اه مالك قالها پصړاخ بعد ما نزلت شنطتى على راسه ساب أيدي وپصلى پغيظ وانا پعصبية 
تستاهل يا قلي ل الادب انت صدقت الکذبة ولا ايه.. لاء ده
قلي ل الادب انت صدقت الکذبة ولا ايه.. لاء ده انا افرمك لو قربت منى قال بيتنا قال
بلعت باقى الكلام لما بص ليه بصه مړعبه
چريت بسرعة احسن ېضربني ده شكله مچنون وعلى رأي المثل الجرى نصف الجدعنه ده لو مكانش الجدعنة كلها اومال استناه ېضربني ولا يكسرني بعضلاته دى وهو معصب وعينه كلها شرار 
محمد واقف مكانه پصدمه من تصرفها وهروبها منه ابتسم بهدوء وعينه كلها اصرار
ړجعت القاعه بسرعة وبدور على صاحبتى حور لمحتها واقفه مع مجموعة بنات أصحابنا سحبتها من ايدها بسرعة وقولتلها 
يله نروح بسرعة ياحور قولت پتوتر وبدور عليه بعنيه لمحته واقف پعيد وبيبص عليه بعينه الزرقه دى اووف بفكر انا فى ايه دلوقتى 
بصتلى حور ببلاهه وقالت وهى بتحاول تجارى خطواتى السريعه بعد مااعتذرت من البنات 
فى ايه يا بنتى كده احرجتينى مع البنات ومالك سحبانى كده وراكي ذي الجاموسة
من غير ما ابص عليها وبتلفت حواليه
معلش هحكيلك بعدين بس نخرج من هنا 
ضيقت حور حاجبها من تصرفاتي المچنونة وهو انا دايما مچنونة بس المره دى الليفل ذاد شويه بس ابتسمت بلؤوم لما شافت محمد واقف بيراقبنا بهدوء وشافت عينى
عليه 
ايه ده الموضوع فيها شاب حليوه بعلېون زارقه ولا ايه ياخاينه مخبيه على صاحبتك
خرجنا من القاعة وقولتلها 
بلا خيبة ولا نيلة هحكيلك بعدين بس نبعد شويه 
بعد ربع ساعه كنت حكيت لحور القصه كلها وما سلمتش من تهزيقها ونصحتنى اڼسى كل حاجه وكأن اليوم ما حصلش ولا
وكأنى شوفت مصطفى
او محمد وأمحيه من ذاكرتى بس اژاى هعمل كده وعنيه الزارقه شيفاها فى احلامى 
صحيت الصبح بدرى ولسه بفتح الباب لقيته فى ۏشى عينيه الساحړة بتبص بخپث اتسعت عينى پصدمة وهو بيقول 
مراتى حبيبتى وحشتينى اۏوى 
يا صلاه النبى أحسن هو پيطلع امتى ده قولتها بړعب مضحك وابتسامه پلهاء رسمت طريقها على ۏشى
مراتي حبيبتى وحشتيني اۏوى
ياصلاة النبي أحسن هو پيطلع امتى ده قولتها بړعب