هند بقلم رقية
على حاجه تضايقه يتعب ولا ادخلهم ف خلافات
فالبيت
نورتى بيتك يا ست البنات
_ تسلمى يا طنط دا شويه وهطلق ان شاء الله
يا بنتى ربنا يصلح ما بينكم
_ ان شاء الله بعد اذنك هطلع اغير وارتاح شويه
اتفضلى يا حبيبتى
اخيرا الشقه بقا ليها روح
_ تصدق انك عيل صغير عامل زى اللى بيفضل يعيط على لعبه اول ما بيطولها بيركنها جنبه و لما بتضيع ولا بتتكسر بيعيط عليها
_ يا جدع وانا اللى كنت حمل انى اسمع تهزيقك وكلامك اللى زى السم
ما انتى كنتى دايما كنتى بتسمعى وتسكتى اشمعنا المره دى
_ عشان جبت اخرى اديتك فرص كتير وانت مقدرتهاش كنت بقول معلش يمكن مش قاصده ممكن يتغير بس للاسف انت باصص تحت رجليك وشايف انك ادبست فيا ف خلاص طلقنى
_ متتكلمش معايا خالص ومن هنا ورايح
مفيش كلام يجمعنا
طب وقدام اهلنا !!
_ محدش يعرف ان فيه بينا مشاكل بس كلو دا لحد ماتتطلقنى
انتى وخداها لعبه !! كل شويه طلقنى طلقنى انتى فكراها بالسهوله دى !
_ هعمل تنازل عن كل شيئ بس طلقنى
مش عايزه تسمعينى
_ لا ولو انت راجل وقد كلمتك طلقنى
يتبع
البارت التالت .... روايه جوز هند
بقلمي رقيه
هل
هند عندها حق ولا شادى هيقول كلام يقلب بيه الموازين
دا اللى هنعرفه فالبارت اللى جاى انتى طالق
عيونى دمعت واتكلمت باڼهيار _ طلقتنى !! كنت مستنياك تتمسك بيا شويه كمان حتى الحاجه الوحيده اللى قولت هعلمهالك فشلت فيها
اتكلمت برجاء _ كنت عيزاك تبقى باقى عليا بس انت مش شايف غير نفسك انا رايحه بيت اهلى ومش عايزه حد يعرف اننا اطلقنا غير بعد فرح محمد اخويا ممكن !
ممكن ومتقلقيش انا فعلا مسافر
عدى تلت شهور ف تجهيزات فرح محمد اخويا و آيه
ايه يا بنتى رنيت على جوزك مش بيرد روحتله البيت مامته وباباه بيقولو ان من ساعه ما سافر مش بيكلمهم
طبعا كنت بروح اساعد طنط واطمن عليها عشان مش معرفينها خبر الطلاق وف نفس الوقت عشان كدا كدا مش هخسرهم دول كانوا الحاجه الوحيده الحلوه فالجوازه
متنسيش تكلميه
_ بس قولى يا ولااا احلويت ليه كدا
باين انى عريس ولا ابين اكتر
رد بغرور مصطنع انتى مين اصلا
_ دا احنا لسه بنقول يا هادى
باس راسى ياقلبى انا مهما يحصل هتفضلى ساكنه قلبى يا عيون اخوكى ومقدرش ف يوم اتغير عليكى
فعلا اللى يتعود على الحنيه يكره الجفا ويحس بيها ولو كانت بنسبه ١٪
بعت رساله
